میاماتو موساشی شخصیت افسانه ای تاریخ ژاپن است. به عنوان یک استاد شمشیرزن، سرگردان، نویسنده، هنرمند و فیلسوف، تأثیر مهمی در دنیای مدرن ازخود گذاشته است. چیزی که موساشی را بسیار خاص میکرد این واقعیت بود که او هرگز خود را به یک رشته یا تمرین محدود نکرد. او چیزی شبیه یک مرد رنسانس ژاپنی بود که مهارتهایش حد و مرزی نداشت.
اما با چنین افسانههایی از جمله کتابشناسی چشمگیر و رکورد دوئل حتی چشمگیرتر، باید شایعات و شنیدهها درباره زندگی این مرد را بررسی کرد. آیا تا به حال از خود پرسیده اید که داستان زندگی میاموتو موساشی چیست؟
تاکههیکو اینواوئه مانگایی را در مورد زندگی و سرگذشت این سامورائی نوشته و طراحی کرده که واقعا بسیار جذاب و سنگین است. به نام واگابوند (برای خرید مانگا کلیک کنید)
در اینجا 10 حقیقت واقعی در مورد استاد سامورایی ولگرد میاموتو موساشی را برایتان باگو میکنیم.
10 – میاماتو موساشی در بیش از 60 دوئل برنده شد
طبق تاریخ، موساشی از سن 13 سالگی شروع به مبارزه در دوئل کرد. او در طول دوران نوجوانی خود و در دوران بزرگسالی خود به غلبه مخالفان جنگید. اگرچه تعیین تعداد دقیق پیروزیهایی او دشوار است، اما اکثر مورخان، دوئلهای موفقیت آمیز موساشی را بیش از 60 میدانند.
در آن زمان، و به بعد در تاریخ ثبت شده، رکورد موساشی هرگز به تطبیق نزدیک نشده بود. برخی میگویند تواناییهای طبیعی او برای مخالفانش بیش از حد بود. برخی دیگر بر این باورند که نام و افسانه او برای به زانو درآوردن حتی ماهرترین حریف کافی بود.
9 – او در جنگها خدمت میکرد
اکثر نبردهای موساشی در نبردهای شمشیر تن به تن انجام شد، اما او در مواردی برای نیروهای نظامی نیز خدمت کرد. به عنوان مثال، او در نبرد اصلی جنگ بین تویوتومی و توکوگاوا شرکت کرد.
این نبرد در سال 1614 در قلعه اوزاکا رخ داد. بحثهایی در مورد وفاداری موساشی به هر دو طرف وجود دارد که افسانههای طبیعت سرگردان و بیقانون او را بیشتر گسترش میدهد. مهمترین خدمت نظامی بعدی او سالها بعد در سال 1627 در جریان نبردهای شورش شیمابارا انجام شد. اگرچه او هرگز تلاش نکرد تا یک عمر خدمت سربازی را انجام دهد، اما مطمئناً مهارتهای خود را در صورت نیاز ارائه میداد.
8 – میاماتو موساشی فراتر از یک جنگجو بود
در حالی که به راحتی می توان به شهرت موساشی به عنوان یک شمشیرزن نگاه کرد و او را به یک مبارز صرف تقلیل داد، اما بازده هنری و فلسفی او نشان میدهد که او بسیار بیشتر از رزمنده بود.
موساشی معتقد بود که با هر تمرینی میتوان به عظمت دست یافت. او برای مجموعهای از مهارتها ارزش قائل بود. به این ترتیب، پیشرفت در یک عرصه به عنوان انگیزهای برای شروع عرصه دیگر عمل میکرد.
موساشی در طول زندگیاش نقاشی میکشید، کتاب مینوشت، مجسمهسازی میکرد و استراتژی نظامی طراحی میکرد. او حتی در نقاشی بسیار استاد بود، همانطور که در مبارزه با شمشیر استاد بود.
7 – یک کتاب از پنج حلقه
در حالی که موساشی در طول زندگی خود متون عمیق بسیاری نوشت، کتاب پنج حلقه به عنوان برجستهترین اثر او باقی مانده است. طبقه بندی این کتاب سخت است. در حالی که برای برخی به عنوان یک متن ساده در مورد هنرهای رزمی است، کتاب پنج حلقه مضامین فلسفی روان را در سراسر صفحات خود حمل میکند.
همانطور که بیشتر کتاب را میخوانید میفهمید که موساشی میخواهد بفهماند که سادگی را بر زیاده خواهی ارجح است، اخلاقی که در هر جنبه دیگری از زندگی این مرد مشهود است. به دلیل کاربردهای گسترده این کتاب، برای یک استاد شعر به همان اندازه که برای یک مربی هنرهای رزمی کاربردی است.
6 – یک مرد با هزاران حرفه
موساشی بخش بزرگی از زندگی خود را صرف سفر کرد. به عنوان شخصیتی پویا و سخت کوش، سفرهایش فرصتهای کاری زیادی را برای او به ارمغان آورد. به این دلایل، موساشی هرگز وابسته به یک حرفه نشد.
در سالهای اولیه زندگی، او به عنوان کشاورز در مزارع کار میکرد. با این حال، در بیشتر نقشهای خود به عنوان نگهبان برای لردهای مختلف یا دایمیوها خدمت میکرد که به دنبال محافظت از کاخها، محوطهها و مردم خود بودند. موساشی با چنین تسلطی در هنرهای رزمی و دوئل، کالایی برای تک تک اربابی شد که به آنها خدمت میکرد.
5 – او خالق سبک نیتن ایچیرو است
میاموتو موساشی کمک قابل توجهی به دنیای هنرهای رزمی کرده است. یک سبک مبارزه با شمشیر متمایز به نام Niten Ichi-ryū را پایه گذاری کرد.
این سبک به ویژه در آن زمان منحصر به فرد بود، زیرا یکی از اولین رشته هایی بود که از شمشیر کوتاه و شمشیر بلند با هم استفاده کردند. نام این سبک به “دو شمشیر جای یک” یا “دو بهشت جای یک” ترجمه میشود.
این سبک تقریباً بلافاصله مورد تحسین و شهرت قرار گرفت. نه تنها رویکرد مبارزه با شمشیر جدید بود، بلکه مسئولیت فلسفههای زندگی جامع موساشی را نیز پشت آن داشت.
همانطور که در نوشته هایش اشاره شد، نیتن ایچی-ریو قصد داشت مفاهیمی را که قبلا نادیده گرفته شده بودند و در بدترین جنبههای سنت در هم پیچیده بودند، متحد کند.
4 – موساشی یک هنرمند هنرهای تجسمی عالی بود
همانطور که در سفرها و نوشتههایش نشان داده شد، موساشی هرگز راضی نبود که راکد بماند. او همچنان در هر تمرینی که انجام میداد به خود فشار میآورد. او حتی شعار «هیچ کاری را که فایدهای ندارد انجام نده» را ابداع کرد که در طول سالهایش در عمل زندگی کند.
استعداد و تمرین او به عنوان یک هنرمند تجسمی به عنوان گواهی دیگری بر فداکاری و اخلاق کاری او ثابت میشود. موساشی در چاپ های چوبی و خوشنویسی جنبه هنریتر خود را نشان میداد و برای آثارش مورد تحسین گسترده قرار گرفت، که امروزه بسیاری از آنها را میتوان در گالریها یافت.
3 – او همیشه دیر به دوئلها میرسید
موساشی در زمان دوئل به ندرت به موقع میرسید. در واقع انتظار اینکه او دیر بیاید کاملاً منطقی بود. در یکی از این موارد، در دوئل با ساساکی کوجیرو، موساشی از تاخیر خود به نفع خود استفاده کرد. از آنجایی که قرار بود دوئل در جزیره فوناجیما برگزار شود. موساشی مجبور شد برای دیدار با حریف خود از آب عبور کند.
مردم حدس میزنند که او دیر رسید تا بتواند از تغییر جزر و مد استفاده کند. برخی دیگر حدس میزنند که دیر رسیدن موساشی بخشی از یک برنامه سنجیدهتر برای ایجاد ناراحتی روانی در کوجیرو بود. در هر صورت، او پیروز شد و به بسیاری از مهم ترین دوئل هایش دیر رسید.
2 – او کودکان بی سرپرست را به سرپرستی میگرفت
اگرچه نقش موساشی به عنوان یک پدر جنبه کمتر شناخته شده میراث او است، اما بخش مهمی از زندگی بزرگسالی او بود. او پس از یک سفر طولانی در جاده ستسو، اولین پسرش، میاموتو میکینوسوکه را به فرزندی پذیرفت. موساشی خواستار یک مربی شد و دید که میکینوسوکه بسیار مناسب است. آنها سالها با هم سفر کردند.
موساشی پسر دیگری را نیز به فرزندی پذیرفت. در سال 1623، موساشی میاموتو ایوری را در سن 11 سالگی پذیرفت. مشابه میکینوسوکه، موساشی متعهد به راهاندازی و آموزههای مادامالعمر چه در هنرهای رزمی و چه در سایر شیوههای هنری بود.
1 – زندگی او در فیلمها ، کتابها و موسیقیها
با وجود اینکه موساشی مدتها پیش میزیست، تأثیر او هنوز در فرهنگ پاپ مدرن کاملاً برجسته است. افسانه موساشی چه در فیلم، چه در موسیقی و چه در تلویزیون، به عنوان زمینی حاصلخیز برای سرگرمیهای فریبنده عمل میکند. توشیرو میفونه، بازیگر ژاپنی، موشاشی را در سه گانه برجسته سامورایی هیروشی ایناگاکی در دهه 1950 به تصویر کشید.
موساشی همچنین الهامبخش شاهکار «نی-تن ایچی ریو» در سال 1997، تهیهکننده بریتانیایی درام اند باس، فوتک بود.
سریال انیمه شورا نو توکی موساشی را به عنوان یک شخصیت اقتباس کرد.
چندین نمونه دیگر از تأثیر موساشی بر فرهنگ عامه وجود دارد که فقط به عنوان گواهی بر زندگی این مرد عمل میکند.
امیدوارم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید
منبع : CBR